02. เรื่องพระเจ้าสุทโธทนะ
พระศาสดา
เมื่อประทับอยู่ในนิโครธาราม
ทรงปรารภพระบิดา ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า อุตฺติฏฺเฐ
นปฺปมชฺเชยฺย เป็นต้น
ที่มาของการตรัสพระธรรมบท พระคาถานี้มีว่า
เมื่อพระศาสดาเสด็จไปกรุงกบิลพัสดุ์ครั้งแรกนั้น ได้ประทับอยู่ในวัดนิโครธาราม ได้ทรงแสดงธรรมโปรดพระญาติ พระเจ้าสุทโธทนะพุทธบิดา ทรงดำริว่า
เมื่อพระสมณโคดมเป็นพระโอรสของพระองค์
ในวันรุ่งขึ้นก็น่าที่พระสมณโคดมจะเสด็จเข้ามาบิณฑบาตในพระราชวัง แต่พระเจ้าสุทโธทนะก็มิได้เข้าไปทูลอาราธนาพระศาสดาโดยตรง
และท้าวเธอได้ตระเตรียมภัตตาหารสำหรับถวายภิกษุจำนวน 20,000
รูป
แต่พอถึงในเช้าวันรุ่งขึ้นปรากฏว่า
พระศาสดาได้เสด็จไปบิณฑบาตพ้อมด้วยภิกษุทั้งหลายตามประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
พระนางยโสธรา
พระมเหสีของเจ้าชายสิทธัตถะก่อนที่จะเสด็จออกผนวช
ทอดพระเนตรจากพระแกลเห็นพระศาสดาเสด็จออกบิณฑบาต
พระนางได้เข้าไปกราบทูลพระเจ้าสุทโธทนะให้ทรงทราบ พระเจ้าสุทโธทนะจึงได้รีบเสด็จไปพบพระศาสดา แล้วทูลว่า
สำหรับคนที่เป็นสมาชิกของพระราชวงศ์นั้น
ถือว่าการออกไปขออาหารจากบ้านหลังหนึ่งสู่บ้านอีกหลังหนึ่งนั้นเป็นสิ่งเสื่อมเสียเกียรติ แต่พระศาสดาได้ตรัสตอบว่า
เป็นประเพณีของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ต้องบิณฑบาตจากบ้านหลังหนึ่งสู่บ้านอีกหลังหนึ่งอย่างนี้
ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสมควรสำหรับพระองค์ที่จะรักษาประเพณีนี้ไว้
จากนั้น
พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท
สองพระคาถานี้ว่า
อุตฺติฏฺเฐ
นปฺปมชฺเชยย
ธมฺมํ
สุจริตํ จเร
ธมฺมจารี
สุขํ เสติ
อสฺมึ
โลเก ปรมฺหิ จ ฯ
บรรพชิตไม่พึงประมาทในก้อนข้าว
อันตนพึงลุกขึ้นรับ
บุคคลพึงประพฤติธรรมให้สุจริต
ผู้มีปกติประพฤติธรรม
ย่อมอยู่เป็นสุข ในโลกนี้และโลกหน้า.
ธมฺมํ
จเร สุจริตํ
น
ตํ ทุจฺจริตํ จเร
ธมฺมจารี
สุขํ เสติ
อสฺมึ
โลเก ปรมฺหิ จ ฯ
บุคคลพึงประพฤติกรรมให้สุจริต
ไม่พึงประพฤติธรรมให้ทุจริต
ผู้มีปกติประพฤติธรรม
ย่อมอยู่เป็นสุข ในโลกนี้และโลกหน้า.
เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง พระราชาดำรงอยู่ในโสดาปัตติผล
พระธรรมเทศนามีประโยชน์แม้แก่ชนทั้งหลายผู้ประชุมกัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น