อัตตวรรค:07.เรื่องกระเสือกกระสนเพื่อจะทำลายสงฆ์

07.เรื่องกระเสือกกระสนเพื่อจะทำลายสงฆ์

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน  ทรงปรารภการกระเสือกกระสนเพื่อจะทำลายสงฆ์  ตรัสพระธรรมเทศฯนี้ว่า  สกรานิ  เป็นต้น

พระเทวทัตกระเสือกกระสนเพื่อจะทำลายสงฆ์  วันหนึ่ง เห็นท่านพระอานนท์  เที่ยวบิณฑบาตอยู่  บอกความประสงค์ของตนแล้ว  พระเถระฟังข่าวนั้นแล้ว ไปสู่สำนักของพระศาสดา  ได้ทูลพระผู้มีพระภาคว่า  พระเจ้าข้า  เวลาเช้า  ข้าพระองค์ครองสบงที่เวฬุวันแล้ว  ถือบาตรจีวรเข้าไปสู่กรุงราชคฤห์ เพื่อบิณฑบาต  พระเจ้าข้า  พระ เทวทัตได้เห็นข้าพระองค์เที่ยวบิณฑบาตอยู่ในกรุงราชคฤห์แล้ว ตามเข้าไปหาข้าพระองค์  ได้กล่าวว่า  ท่านอานนท์ จำเติมแต่วันนี้  ฉันจักทำอุโบสถและสังฆกรรมแยกจากพระผู้มีพระภาค  แยกจากภิกษุสงฆ์  ข้าแต่พระผู้มีพระภาค  วันนี้  พระเทวทัตจักทำลายสงฆ์  ข้าแต่พระผู้มีพระภาค  วันนี้  พระเทวทัตจักทำลายสงฆ์  คือจักแยกทำอุโบสถกรรมและสังฆกรรม

เมื่อพระอานนท์ทราบทูลอย่างนั้นแล้ว  พระศาสดาทรงเปล่งพระอุทานว่า

 

ความดีคนดีทำง่าย

ความดีคนชั่วทำยาก

ความชั่วคนชั่วทำง่าย

ความชั่วอริยบุคคลทำได้ยาก.

แล้วตรัสว่า   อานนท์  ขึ้นชื่อว่ากรรมอันไม่เป็นประโยชน์แก่ตนทำได้ง่าย  กรรมอันเป็นประโยชน์แก่ตนทำยากนักหนา  แล้วตรัสพระธรรมบท  พระคาถานี้ว่า

สุกรานิ  อสาธูนิ

อตฺตโน  อหิตานิ  จ

ยํ   เว   หิตญฺจ  สาธุญฺจ

ตํ  เว  ปรมทุกฺกรํฯ

 

กรรมอันไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตน

คนทำง่าย  กรรมใดแลเป็นประโยชน์แก่ตนและดี

กรรมนั้นแลทำยากยิ่ง.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  ชนเป็นอันมาก  ได้บรรลุโลกุตรผล  มีโสดาปัตติผลเป็นต้น.