03.เรื่องพระอุตตราเถรี
พระศาสดา
เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน
ทรงปรารภพระอุตตราเถรี ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า ปริชิณฺณมิทํ
รูปํ เป็นต้น
พระอุตตราเถรี
ซึ่งชราภาพมีอายุ 120 ปี
ในวันหนึ่งขณะเดินกลับจากบิณฑบาต
พบภิกษุรูปหนึ่ง
จึงนิมนต์ให้รับภัตตาหารที่นางบิณฑบาตมาได้ ภิกษุรูปนั้นไม่พูดว่าอะไร พระเถรีจึงถวายภัตตาหารจนหมดบาตร วันนั้นพระเถรีจึงไม่ได้ฉันอาหาร และพระเถรีก็ได้ทำเช่นเดียวกันนั้นในวันที่ 2 และวันที่ 3
เมื่อพระเถรีอดอาหารติดต่อกันสามวันก็หมดเรี่ยวแรง พอถึงวันที่สี่ ขณะเดินบิณฑบาต พบพระศาสดาในที่แคบๆแห่งหนึ่ง พระเถรีจึงถอยหลังเพื่อหลีกทางให้พระศาสดา และได้เหยียบชายจีวรของตัวเองที่ห้อยลงมา เกิดการซวนเซหกล้ม พระศาสดาเสด็จไปใกล้พระเถรีแล้วตรัสว่า “น้องหญิง
อัตภาพของเธอแก่หง่อมแล้ว
ต่อกาลไม่ช้านัก ก็จะแตกสลายไป”
จากนั้น
พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท
พระคาถานี้ว่า
ปริชิณฺณมิทํ
รูปํ
โรคนิทฺธํ
ปภงฺคุณํ
ภิชฺชติ
ปูติ สนฺเทโห
มรณนฺตํ
หิ ชีวิตํ ฯ
รูปนี้แก่หง่อมแล้ว เป็นรังของโรค
เปื่อยพัง
กายของตนเป็นของเน่า จักแตก
เพราะชีวิตมีความตายเป็นที่สุด.
เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง พระเถรีบรรลุโสดาปัตติผล พระธรรมเทศนามีประโยชน์ แม้แก่มหาชน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น