10เรื่องจุนทสูกริกะ
เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ที่พระเวฬุวันในกรุงราชคฤห์ ได้ตรัสพระธรรมบทพระคาถาที่ 15
โดยปรารภนายจุนทะคนชำแหละสุกร
ครั้งหนึ่งในหมู่บ้านแห่งหนึ่งไม่ไกลจากวัดพระเวฬุวัน
มีชายชำแหละเนื้อสุกรผู้หนึ่งมีจิตใจโหดร้ายทารุณมาก ชื่อว่านายจุนทะ
นายจุนทะคนนี้เป็นผู้ชำแหละสุกรมาเป็นเวลานานถึง 55
ปี เขาไม่เคยทำบุญให้ทานแม้แต่ครั้งเดียว
ก่อนจะตายนายจุนทะมีความเจ็บปวดทุรนทุรายลงคลานส่งเสียงร้องเหมือนเสียงสุกรอยู่เป็นเวลานานถึงเจ็ดวัน เป็นความทุกข์ก่อนตายที่มีลักษณะคล้ายกับตกนรก
พอถึงวันที่ 7
นายจุนทะก็สิ้นชีวิตและได้ไปเกิดในนรกขุมอเวจี
ดังนั้นคนที่ทำชั่วก็มักจะต้องเดือดร้อนเพราะกรรมชั่วที่ตนเองทำไว้
เขาจะเดือดร้อนทั้งในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้และเมื่อตายไปในโลกหน้า
อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ
ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ
โส โสจติ โส วิหญฺญติ
ทิสวา กมฺมกิลิฏฺฐมตฺตโนฯ
คนทำชั่วย่อมเศร้าโศกในโลกทั้งสอง
คือ เศร้าโสกในโลกนี้ และเศร้าโศกในโลกหน้า
เขาย่อมเศร้าโศก ย่อมเดือดร้อน
เพราะมองเห็นกรรมชั่วของตนเอง.
เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง ชนเป็นอันมากได้บรรลุโสดาปัตติผลเป็นต้น
พระธรรมเทศนามีผลมากแก่มหาชน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น