นาควรรค:08.เรื่องมาร

08.เรื่องมาร

พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่  ณ กุฎีซึ่งตั้งอยู่ในป่าที่ข้างป่าหิมพานต์  ทรงปรารภมาร   ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  อตฺถมฺหิ  เป็นต้น

ครั้งหนึ่ง   ขณะที่พระศาสดาประทับอยู่ใกล้เทือกเขาหิมาลัย  ทรงพบว่า    ประชาชนจำนวนมากถูกเบียดเบียนด้วยการลงอาชญา  จากกษัตริย์ผู้มิได้ตั้งอยู่ในธรรม  ทรงดำริว่า จะเป็นไปได้ไหมที่หากพระองค์เป็นกษัตริย์จะ         “ปกครองโดยธรรม  ไม่เบียดเบียนเอง  ไม่ให้ผู้อื่นเบียดเบียน  ไม่ชนะเอง  ไม่ให้ผู้อื่นชนะ  ไม่เศร้าโศกเอง  ไม่ให้ผู้อื่นเศร้าโศก”   มารล่วงรู้ถึงพระดำริของพระศาสดา  จึงวางแผนจะชักนำให้พระศาสดาเป็นพระราชาปกครองแผ่นดิน  โดยการเสนอแนะวิธีการต่างๆที่สามารถนำมาใช้ในการปกครอง  พระศาสดาได้ตรัสกับมารนั้นว่า  “มารผู้มีบาป  โอวาทของท่านเป็นอย่างหนึ่ง  โอวาทของเราก็เป็นอีกอย่างหนึ่ง  ท่านและเราปรึกษาธรรมกันไม่ได้  เพราะเราสอนอย่างนี้”

จากนั้น  พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท  สามพระคาถานี้ว่า

อตฺถมฺหิ  ชาตมฺหิ  สุขา  สหายา

ตุฏฺฐี  สุขา  ยา  อิตรีตเรน

ปุญฺญํ  สุขํ  ชีวิตสงฺขยมฺหิ

สพฺพสฺส  ทุกขสฺส  สุขํ  ปหานํ  ฯ

สุขา  มตฺเตยฺยตา  โลเก

อโถ  เปตฺเตยฺยตา  สุขา

สุขา  สามญฺญตา  โลเก

อโถ  พฺรหฺมญฺญตา  สุขา  ฯ

สุขํ  ยาว  ชรา  สีลํ

สุขา  สทฺธา  ปติฏฺฐิตา

สุโข  ปญฺญาปฏิลาโภ

ปาปานํ  อกรณํ  สุขํ ฯ

เมื่อความต้องการเกิดขึ้น

สหายทั้งหลายนำความสุขมาให้

ความยินดีด้วยปัจจัยนอกนี้ๆ(ตามมีตามได้

นำความสุขมาให้

บุญนำความสุขมาให้ในขณะสิ้นชีวิต

การละทุกข์ทั้งปวงได้นำสุขมาให้.

 

ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่มารดา  นำความสุขมาให้ในโลก

อนึ่ง  ความเกื้อกูลแก่บิดา  นำความสุขมาให้

ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่สมณะ  นำความสุขมาให้ ในโลก 

อนึ่ง  ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่พรหม  นำความสุขมาให้.

ศีลนำความสุขมาให้ตราบเท่าชรา

ศรัทธาที่ตั้งมั่นแล้ว  นำความสุขมาให้

การได้เฉพาะซึ่งปัญญา  นำความสุขมาให้

การไม่ทำบาปทั้งหลาย  นำความสุขมาให้.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง   การตรัสรู้ธรรมได้มีแก่เทวดาเป็นอันมาก.