14.เรื่องอุคคเสน
พระศาสดา
เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน
ทรงปรารภเศรษฐีบุตร ชื่ออุคคเสน
ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า สพฺพสญฺโญชนํ เป็นต้น
นายอุคคเสน
บุตรเศรษฐี
หลังจากจากแต่งงานกับบุตรสาวของคณะแสดงกายกรรมแล้ว ก็ได้รับการฝึกฝนจากพ่อตาซึ่งเชี่ยวชาญทางด้านกายกรรม
วันหนึ่งขณะที่เขากำลังแสดงกายกรรมอยู่นั้น พระศาสดาได้เสด็จบิณฑบาตผ่านมาทางนั้น พระศาสดาทรงแสดงธรรมโปรด
และอุคคเสนก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในขณะที่นั่งอยู่บนปลายไม้ที่ตนขึ้นไปแสดง เมื่อลงมาจากปลายไม้นั้นแล้ว เขาก็ได้ไปขออุปสมบทจากพระศาสดา
และพระศาสดาได้ประทานให้ด้วยวิธีสมบทที่เรียกว่าเอหิภิกขุอุปสัมปทา
อยู่มาวันหนึ่ง เมื่อภิกษุทั้งหลายได้ถามพระอุคคเสนว่า
ท่านไม่กลัวหรือตอนที่ไต่ลงมาจากปลายไม้ที่มีความสูงมากถึงขนาดนั้น ท่านตอบว่า
ไม่กลัว
จึงนำเรื่องนี้ขึ้นกราบทูลพระศาสดาว่า “พระเจ้าข้า
พระอุคคเสน ย่อมกล่าวว่า เราไม่กลัว
ชะรอยว่าจะอ้างตนว่าเป็นพระอรหันต์ด้วยคำไม่จริง”
พระศาสดาตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย
บุคคลผู้เช่นกับบุตรของเรา
มีสังโยชน์อันตัดได้แล้ว
ย่อมไม่กลัวเลย”
จากนั้น
พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท
พระคาถานี้ว่า
สพฺพสญฺโญชนํ
เฉตฺวา
โย
เว น ปริตสฺสติ
สงฺคาติคํ
วิสํยุตฺตํ
ตมหํ
พฺรูมิ พฺราหฺมณํ ฯ
ผู้ใดแล
ตัดสังโยชน์ทั้งปวงได้แล้ว
ย่อมไม่สะดุ้ง เราเรียกผู้นั้น
ผู้ก้าวล่วงกิเลสเครื่องข้องได้
ผู้หลุดพ้นแล้วว่า เป็นพราหมณ์.
เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง ชนเป็นอันมาก
บรรลุอริยผลทั้งหลาย
มีโสดาปัตติผลเป็นต้น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น