ปกิณณกวรรค:09.เรื่องพระเถระชื่อเอกวิหารี

09.เรื่องพระเถระชื่อเอกวิหารี

พระศาสดา   เมื่อประทับอยู่ในพระเชตะวัน   ทรงปรารภพระเถระชื่อเอกวิหารี   ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า  เอกาสนํ  เป็นต้น

พระเอกวิหารีเถระ  ไม่ชอบสุงสิงกับภิกษุองค์อื่นๆ   ชอบอยู่องค์เดียว   จนเป็นที่ปรากฏและกล่าวขวัญในหมู่พุทธบริษัท 4   ต่อมาภิกษุทั้งหลายกราบทูลวัตรปฏิบัติของพระเถระนี้แด่พระศาสดา  พระศาสดาทรงประทานสาธุการว่า “สาธุ สาธุ”  แล้วทรงสั่งสอนว่า   “ธรรมดาภิกษุ  พึงเป็นผู้สงัด”

จากนั้น  พระศาสดาได้ตรัส พระธรรมบท  พระคาถานี้ว่า

เอกาสนํ  เอกเสยฺยํ

เอโก  จรมตนฺทิโต

เอโก  ทมยมตฺตานํ

วนนฺเต  รมิโต  สิยา  ฯ

ภิกษุพึงเสพที่นั่งคนเดียว  ที่นอนคนเดียว

พึงเป็นผู้เดียว  ไม่เกียจคร้านเที่ยวไป

เป็นผู้เดียว   ทรมานตน

เป็นผู้ยินดียิ่งในราวป่า.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง  ภิกษุเป็นอันมาก  บรรลุอริยผลทั้งหลาย  มีโสดปัตติผลเป็นต้น   ตั้งแต่นั้นมา  มหาชน  ปรารถนาการอยู่คนเดียว.